tenajl/o PVEF

tenajlo

TEK Speco de fera tenilo konsistanta el du krucigitaj pecoj, moveblaj kaj ligitaj per ŝraŭbo aŭ bolto kaj uzata por ion teni aŭ eltiri: la kradoj ardis, la tenajlo ardis [1]; Kasem kuspis la manikojn, malfermis tenajlon [2]; la kuracisto estas en la dormoĉambro apud la naskantino, subite malfermiĝas la pordo, kaj la kuracisto petas: – rapide alportu al mi tenajlon [3].
du tenajloj kaj kordotondilo (meze)
GFDL  [4]
Rim.: Laŭ BL: (por aparta speco de metiistaj pinĉiloj) prefere diru tirpinĉilo; (ĝenerale por metiistaj pinĉiloj) prefere diru (metiista) pinĉilo.
angle:
pincers, pliers, tongs
beloruse:
абцугі, клешчы, шчыпцы, кусачкі
ĉeĥe:
kleště
ĉine:
[qián], 钳 [qián], 鉗子 [qiánzi], 钳子 [qiánzi], 拑 [qián], 箝 [qián], 夹钳 [jiāqián], 夾鉗 [jiāqián], 鉗板 [qiánbǎn], 钳板 [qiánbǎn]
france:
tenaille
germane:
Zange
hispane:
alicates, tenaza
hungare:
fogó
japane:
ペンチ, やっとこ, 釘抜き [くぎぬき]
katalune:
tenalles, estenalles, alicates
nederlande:
tang, nijptang, trektang
pole:
cęgi, obcęgi, kleszcze, szczypce, szczypy, kombinerki
portugale:
tenaz
ruse:
щипцы, клещи
slovake:
veľké kliešte
ukraine:
кліщі, щипці, гострозубці, кусачки

administraj notoj

~o: Mankas verkindiko en fonto.